Kiedy można ogłosić upadłość konsumencką?

Osoby, które są tak mocno zadłużone, że nie radzą sobie ze spłatą długów, mogą ogłosić bankructwo. Należy wiedzieć, że jest to możliwe tylko w określonych sytuacjach.

Ogłoszenie upadłości konsumenckiej ma na celu „oddłużenie” osób, które nie są w stanie spłacać swoich długów. Na początkowym etapie konieczne jest wykazanie niewypłacalności. Polega to na tym, że składa się wniosek w wydziale gospodarczym sądu rejonowego, właściwym dla miejsca zamieszkania. W specjalnym formularzu należy opisać między innymi sytuację finansową, wysokość dochodów, koszty utrzymania. Przedstawić spis długów wraz z listą wierzycieli oraz spis majątku. Do wniosku trzeba dołączyć potwierdzenie uiszczenia opłaty (obecnie koszt wynosi 30 zł). Pamiętajmy o tym, że wykazanie niewypłacalności wstrzymuje postępowania sądowe i egzekucyjne prowadzone przeciwko konsumentom.

Upadłość można ogłosić więcej niż raz. Nie wcześniej jednak niż 10 lat od daty ogłoszenia poprzedniej upadłości konsumenckiej. Postępowanie wszczynane jest na wniosek dłużnika. Następnie przeprowadzane jest tzw. postępowanie upadłościowe czyli podliczanie długów, spis majątku. Na etapie składania wniosku nie jest konieczne wykazanie braku winy w powstaniu niewypłacalności. A tylko to, że do niewypłacalności doszło. Najczęściej przeprowadzane jest uproszczone postępowanie. Sąd po przeanalizowaniu sytuacji dłużnika i jego możliwości zarobkowych wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości lub nie. Po jej ogłoszeniu majątek staje się tzw. masą upadłościową i jest wydawany syndykowi. To on nim zarządza i sprzedaje w celu spłaty długów. Jeśli po sprzedaży zostaną jakieś długi, najczęściej ustalany jest plan spłaty. Okres jego realizacji może wynosić maksymalnie do siedmiu lat.

Warto też wiedzieć o tym, że nie wszystkie długi mogą zostać umorzone, na przykład te alimentacyjne czy grzywny. Ochronie podlega podstawowe wyposażenie mieszkania, rzeczy do pracy czy nauki. Jak również część dochodów uzyskiwanych po ogłoszeniu upadłości – z tytułu wynagrodzenia za pracę, ze świadczenia emerytalnego, rentowego.